استفاده از روش های آماری در ارزیابی آهنگ لرزه خیزی ناحیه زاگرس (ایران)

در این پایان نامه داده¬های لرزه¬ای دقیق ناحیه زاگرس در بازه زمانی 2006 تا 2013 میلادی با بزرگی مساوی و بیش از 2 ریشتر از پایگاه اینترنتی مرکز لرزه¬نگاری کشور دریافت شده و بر اساس این داده ها، آهنگ¬ لرزه خیزی در ناحیه زاگرس مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. کمربند چین¬خورده-رانده زاگرس یکی از لرزه¬خیزترین نواحی ایران بوده و زمین لرزه¬های آن ناشی از همگرایی بین دو صفحه ایران و عربی می¬باشد. تغییرات زمانی آهنگ لرزه¬خیزی با استفاده از پارامترهای z-value و ?-value، و به¬کمک نرم افزارzmap مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور، داده¬های لرزه¬ای دستگاهی ناحیه زاگرس، از نظر زمانی به بازه¬های شش ماهه و همین¬طور از نظر بزرگی و عمق به ترتیب به بازه های 5/0 ریشتری و 5 کیلومتری تفکیک و سپس نقشه¬های z-valueو ?-value برای هریک از بازه-های مذکور تهیه شده است. از برهم نهش نقشه¬های z-value و ?-value و همچنین مقایسه با نقشه تراکم گسلش فعال ناحیه، به بررسی تغییرات زمانی آهنگ لرزه¬خیزی در 3 بخش شمالی، مرکزی و جنوبی زاگرس پرداخته شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می¬دهد که آهنگ لرزه¬خیزی در قسمت¬های شمالی بخش زاگرس جنوبی و همچنین زاگرس مرکزی در بازه زمانی 8 ساله مورد مطالعه به دلیل وجود گسل¬های فعال و مهمی مانند سروستان، آغاجاری، برازجان، ارژن، کازرون، ... نسبت به سایر بخش های این ناحیه بیشتر می¬باشد.